zondag 2 december 2018

Gabriƫls veer




ik,
vond gisteren een veer
gevallen uit de vleugel
van gabriel de engel


hij was hier met een boodschap
ik begreep hem  niet
zag zijn lippen wel bewegen
maar hoorde geen geluid


tot drie maal toe sprak hij tot mij
toen liep hij naar het vuur
nam een gloeiend stukje kool
drukte mij het op de lippen


Sinds dat moment 
ben ik bekend
met een groot geheim
weet nu pas hoe 
de dienaars van de hemel
een boodschap overbrengen


Ze gebruiken licht
uit hogere hemelsferen
of scheppen het zo op
uit de glazen zee
en dragen het voor eeuwig met zich mee



Zijn veer  gebruik ik nu als pen
waarmee hij zijn verhalen schrijft
en weet dat  ieder woord 
van Hem  ontvangen
in staat zal zijn om licht te geven
opdat onze zwartste nacht
niet altijd donker blijft.







dinsdag 9 oktober 2018

psalm 90




Vandaag hang ik nog fier de frisse grasspriet uit
morgen ben ik verdord tot hooi
hoe korte tijd mij ook hier wordt gegeven
hoe mooi is en blijft toch dit leven

ps 90 5-6  “U vaagt ons weg als slaap in de morgen, als opschietend gras dat ontkiemt in de morgen en opschiet en ’s avonds verwelkt en verdort.”

woensdag 19 september 2018

19 september, bis,bis.

Vandaag is het de sterfdag van mijn vader.
Ik denk aan hem.
Van zijn zonen ging de tweede in de kinderrij deze zomer.
Ik denk aan hem.
drie broers zijn nu nog over. 
De oudste de derde en de vierde.
Ik leef met hen.
Zou er een ontmoeting hebben plaatsgevonden daar boven in de hemel
Zou er gesproken zijn en rechtgezet wat mogelijk nog scheef stond
Zou daar de Vader met zijn Zoon glimlachend hebben toegekeken
op die broze liefde mensen toch zo eigen?
En zal moeder ook nog ergens in de buurt te vinden zijn?
Ik denk aan haar.
De roos bloeide ongekend dit jaar, als voorbode van de hemelse hereniging?
Als echo’s van wat komen gaat?
Voorwaarts geleefd, achterwaarts begrepen
Zo gaat het uiteindelijk met alles in het leven.
Misschien gaat dat nog wel het meest op voor onze doden.
We blijven hen herinneren zolang wij het leven hebben.




zaterdag 18 augustus 2018

Maria heeft een heel klein lam.

Maria heeft een heel klein Lam
en het volgt haar overal
waar zij loopt loopt hij
want zo jong en kwetsbaar nog
is hij in haar nabijheid  vrij

Maria loopt van hot naar her
en het lam vraagt haar herhaaldelijk
is ’t nog ver
tot hij ineens een eigen weg inslaat
en bij de tempel stopt
en er te spreken gaat


daar zijn de dominees en schriftgeleerden
stomverbaasd
over de dingen die Hij zegt
over Zijn vader in de hemel  en hun God
ze vinden eigenlijk dat het niet mag
maar het kleine Lam spreekt nu al met gezag


Maria had een heel klein Lam
dat later alles tot zich nam
haar pijn haar vragen en haar last
hij vraagt zelfs aan een ander
zorg dat jij goed op haar past
dan zegt het Lam het is volbracht
en midden op de dag wordt alles donker
scheurt het voorhang dwars doormidden
gaan er graven open
zie ik opgestane doden bidden


Ik geloof de overwinning
overwinning van dit Lam
waar ik loop gaat Hij met mij
zo broos en kwetsbaar mens als ik
in Zijn nabijheid blijf ik vrij

zelfs in de zwartste nacht
zie ik waar ‘k mijn voet moet zetten

ik hoef enkel maar op het Lam te blijven letten.




maandag 13 augustus 2018

Ik twijfel, dus ik besta.






Descartes zei het al eerder. ‘Ik denk dus ik besta.” Met Kierkegaard kwam iets soortgelijks :”Ik twijfel dus ik besta.” Over de vertwijfeling. Ik vraag dus ik besta want twijfelen is de vraag blijvend durven stellen. Niets is zeker tot het moment daar is dat jij , en jij alleen besluit dat het voor jou waarheid is waarvoor jij wilt leven en sterven. Kierkegaard stenen in Gilleleje laat het goed aan ons zien daar op de duin langs de zee met uitzicht over het water. Hij bedacht het volgende:”‘Wat is waarheid anders dan leven voor een idee.’ Kierkegaard schreef dit dus in Gilleleje, in 1835. 22 jaar oud.



Het zwijgzame midden















Het zwijgzame midden zal eerdaags de stem verheffen.
 Eindelijk de nuance verkondigen 
de waarheid samen maken, 
de werkelijkheid samen zijn 
en een samenleving scheppen waar het goed samenleven is. 
Jij doet jouw ding ik het mijne 
en wat ons bind zijn de afspraken in dit land, 
de wetten die hier gelden de vrijheid hier bevochten, 
al sinds eeuwen 
de bruggen die we bouwen zullen krachtig zijn 
om iedereen te dragen 
naar de overkant 
naar de ander 
in een ander licht…. 
wij zijn allen mensen voor Zijn aangezicht

maandag 30 april 2018

Onderwijs is geen product.


Staat van ons onderwijs.
In het NRC artikel een heldere uiteenzetting van de ontstane bedrijfscultuur in het nederlandse onderwijs. LumpSum als doodsteek, zoals al vele malen gezegd. Het moet weer eens gezegd. Onderwijs is geen product en wanneer het wel als zodanig wordt benaderd stappen we in de steeds smaller wordende fuik van planning en control in plaats van gedegen pedagogische keuzes maken ten gunste van een goede ontwikkeling van de leerlingen. Hoe vaak worden keuzes tegenwoordig niet ingegeven door kostenafwegingen en hoe vaak komt onderwijsgeld ,voor leerlingen bedoeld, niet daar terecht maar blijft het hangen in de bestuur en managementlagen van de organisaties.
Bovendien suggereert het een stijgende lijn die er niet altijd is.

Het onderstaand artikel maakt er korte metten mee. Klik op deze  NRC  link en lees het artikel.
(n.b opent in een nieuw venster)



zondag 29 april 2018

Mooi

Ik zie hem nog zitten, alleen aan de bar van theater de lampegiet in Veenendaal
Het was na de voorstelling. Hij dronk een sinas, in elk geval iets zonder alcohol. Ik kon het beeld al niet goed rijmen met de voorstelling die ik zojuist had bijgewoond. Er was iets aan de hand maar ik wist nog niet wat.
Op het podium had ik al verschillende keren gezien hoe hij tussen de liederen door een pufje nam om weer meer lucht te krijgen. Alsof hij al langer longpatient was. Zijn medicatie stond voor hem klaar op de vleugel.
Ik keek  dan ook niet echt  op van het bericht dat hij ongeneeslijk ziek was.
De troubadour van het betere levenslied zou ons binnenkort gaan ontvallen. Dat was intussen wel overduidelijk. En vanavond, zoveel jaren na zijn sterven, kijk ik hier  naar zijn allerlaatste wapenfeit. Een bundel met nog door hem zelf uitgezochte teksten. Bij leven nog samengesteld als was het een soort van tekstueel testament.  Voorzien van een CD die ik werkelijk nog nooit gedraaid heb. Maarten van Roozendaal, de onverschrokken liederenzanger. De imposante lange verschijning niet van mijn netvlies te branden. Het allereerste lied dat ik van hem hoorde en waarvan ik getuige mocht zijn in Theater Cultura in Ede was om te janken zo mooi.In het licht kringelde de rook zachtjes omhoog. Sigaret nonchalant tussen zijn geel verrookte vingers.
De volle akkoorden gespeeld op gitaar door zijn vaste gitarist Marcel de Groot. Zijn vaste bassist Egon Kracht  voorzag  alles van een solide muzikale ondergrond. En dan die openingszinnen van het lied Mooi. Ja maarten , lieve lieve Maarten, het was meer dan mooi.



Ach zie de lammeren nou toch lurken
Aan hun vers geschoren moeders
En hoe de jonge zwanen
Donzen in de zachte sloot
En hoe de zwoele wind de wolken waait
Tot pas gewassen luchten

Kan iets mooier dan het mooi is
Kan iets groter zijn dan groot

En voel de hosta nou toch lonken
Haar knoppen staan op barsten
Het nieuwe riet drinkt gulzig water
Uit de smalle vaart

Kan iets frisser dan het fris is
Wulpser dan het wulpste

Ach ik ben Goddank
Dus nog een keer
Een jonge lente waard

En zie de irissen nou toch pronken
Met hun stampers als koralen
Een varen rolt haar blaren
Als een leguanentong
En zie de veulens nou toch wankelen
En de vogels naar hun nesten

Kan iets verser dan het vers is
Kan iets jonger zijn dan jong

Zie hoe de zon een scherpe schaduw trekt
Onder de wijde wilgen
De puppies rennen rondjes
Bijtend naar hun eigen staart

Kan iets leuker dan het leuk is
Jeugdiger dan jeugdig

Ach ik ben Goddank
Dus nog een keer
Een jonge lente waard

Dit is zo mooi
Het is om te janken zo mooi
Mooi, om te janken zo mooi

En nu de wingerd zich wellustig
En het onkruid onbezonnen
En ik mezelf aftel
Van volwassen naar bejaard

Wordt het groener dan het groen was
Nu ik grijzer dan ik grijs ben

Ach ik ben Goddank
Dus nog een keer
Een jonge lente waard

Mooi
Het is om te janken zo mooi
Mooi, om te janken zo mooi

En als vannacht de open hemel
De sterren strak laat stralen
En ik buiten op mijn rug lig
Starend naar het firmament

Kan het stiller dan het stil is
Eeuwiger dan eeuwig

Dan ben ik Goddank
Dus nog een keer
Gevangen in het moment

Oh
Dit is zo mooi
Het is om te janken zo mooi
Mooi, om te janken zo mooi
Mooi, om te janken zo mooi
Mooi

Om te janken zo mooi

zaterdag 28 april 2018

Zonder verhaal, ik kan niet zonder.





zonder mijn verhaal ben ik verloren
gelukkig is de mens
die door het woord
weer zinnen vindt
die vulling geven  aan het leeg bestaan
dat zonder goed verhaal
nimmer tot iets goeds kan komen



zonder ons verhaal zijn wij verloren
kunnen wij niet aan iemands lippen hangen
blijven wij ondanks alles naar een goed verhaal verlangen
want dan alleen kunnen wij verder
ingebed in tijd en ruimte
met het helend woord 
genadig in ons, om ons, onder ons.
worden wij opnieuw geboren.
Geeft het verhaal ons richting,
bodem, warmte en voldoening.
Pas als ons verhaal goed verteld is
en stevig  in ons woont.
Kunnen we weer verder,
kunnen we onze diepste vragen
duiden.
Zonder goed verhaal zijn wij verloren.


vrijdag 27 april 2018

#dividendgate


Ik wil het niet meer weten
wie er gelogen heeft
wie hier een rookgordijn optrekt
wie hier geen waarheid spreekt
wie hier vermoorde onschuld speelt
van zijn eigen  mensen steelt
geef aan de keizer, niet te verwarren met kiezer,
wat des keizers is.
ga rustig verder door dit politieke leven 
en sta voortaan bekend
Als de gulle unilever gever
de verlichter van belasting op het dividend
maar ik hoef het niet te weten
uw naam zal ik vergeten.
Ook ik heb geen herinnering.



dinsdag 24 april 2018

In de geest van de ander!



Spreken en handelen in de geest van een ander.
Meestal iemand die we bewonderen om zijn of haar ,wijsheid en of levenswijze .
Ze gingen ons meestal voor op onbegaanbaar gedachte wegen.Waren ons tot voorbeeld of inspireerden ons.
Ik denk aan Martin Luther King en zijn gelijkheidsbeweging in het Amerika van de vorige eeuw.


Ik denk aan Mahatma Gandhi in zijn geweldloze strijd om onafhankelijkheid in India.

























Ik denk aan Nelson Mandela in zijn strijd tegen apartheid.



Ik denk aan moeder Theresa in haar strijd tegen armoede in de sloppen van Calcutta.


Ik denk aan Jezus in zijn strijd tegen de hypocrisie van de schriftgeleerden van zijn tijd.

Aan zijn niet aflatende boodschap van geen kwaad met kwaad vergelden, heb de ander lief als uzelf en God boven alles.
Tenslotte wees hij ook nog op zichzelf als De Waarheid Het Leven etc.


"There are ten commandments but keep this straigth if you keep the first to you fulfill the other eight!" (Larry Norman)

Spreken en handelen in de geest van een ander maakt dat het denken en handelen van die ander weer tot leven komt door ons, in ons. In die zin leeft de ander voort in de wijze waarop wij in hun voetsporen treden en er in durven  wandelen, werken, leven.
In die zin leeft Martin Luther door in ons. In die zin leven Moeder Theresa en Mahatma Gandhi door in ons denken en handelen.

Hoe zit dat dan met Jezus? In elk geval kunnen we er van uitgaan dat hij leeft in overdrachtelijke zin, net als al die andere grote geesten die ik net noemde. Zolang er mensen zijn die volgens zijn leer willen leven en daarmee in zijn voetsporen willen treden houden ze hem levend onder de levenden in overdrachtelijke zin.
Maar Jezus en zijn navolgers beweren nog iets anders. Ze claimen de lichamelijke opstanding uit de dood. 
Eerst vond Jezus de dood aan het kruis  en  zijn lichaam werd in een graf gelegd nadat de gebruikelijke  rituelen waren uitgevoerd.
Er wordt geclaimd dat hij na drie dagen opstond uit die dood. Zijn dode lichaam werd weer levend, zijn hart begon weer te kloppen, het bloed ging weer stromen en zijn longen vulden zich weer opnieuw met lucht en alle natuurlijke levensprocessen werden op wonderlijke wijze hervat.
Gek genoeg sluit ik me daar bij aan. Tegen alle logica en alle wereldwijsheid, tegen beter weten in, tegen elke biologische onmogelijkheid in geloof ik dit. 
Waarom? Omdat Jezus na zijn opstandig is verschenen aan diverse mensen, Hij voedsel tot zich nam om maar te laten zien hoe gewoon en werkelijk zijn opstanding is geweest.  

Wanneer alle getuigen daarover zouden hebben gelogen hebben ze dat gedaan in strijd met de ethiek die ze zelf verkondigden. Het wil er bij mij niet in dat er sprake was van een collectieve paranoia in zijn directe vriendenkring en tijdgenoten die hem hebben gezien en gehoord tijdens zijn werkbare leven als prediker . Daarnaast wordt ook geschreven dat hij er plotseling was, dus.... er was meer aan de hand, hij bezat dus toch ook een buitennatuurlijke status met dat opgestane lichaam. Er was iets aan veranderd waardoor dit allemaal mogelijk werd. 
Dat is de essentie van mijn geloof, dat Jezus gestorven is aan het kruis, na drie dagen weer is opgestaan uit de dood en uiteindelijk ten hemel is gevaren waar hij voor al zijn gelovigen een plaats klaarmaakt om daar ook te komen.
Uiteindelijk ga ik ook eens dood, sterft mijn lichaam ,verwordt tot stof,  via de weg van crematie of teraardebestelling. In dat laatste geval beschouw ik mijzelf als een zaad dat geplant in de aarde wacht op de grote zomer waarin mijn lichaam zal ontkiemen in groter heerlijkheid dan ik nu ooit zal kunnen vermoeden of beseffen. En natuurlijk in een volkomen andere hoedanigheid.
Ik bedrijf hier geen wetenschap volgens de geldende wetenschappelijke principes maar ik geloof dat het verhaal  verteld en waarvan door zovelen in de geschiedenis is getuigd waar is en het waard is om geloofd te worden. Daar doe ik niemand mee te kort. Hoogstens mijzelf of ik win er alles mee.

Let the games begin!