In de geest van de ander!

Spreken en handelen in de geest van een ander.

Meestal iemand die we bewonderen om zijn of haar ,wijsheid en of levenswijze .

Ze gingen ons meestal voor op onbegaanbaar gedachte wegen.Waren ons tot voorbeeld of inspireerden ons.

Ik denk aan Martin Luther King en zijn gelijkheidsbeweging in het Amerika van de vorige eeuw.

Ik denk aan Mahatma Gandhi in zijn geweldloze strijd om onafhankelijkheid in India.

Ik denk aan Nelson Mandela in zijn strijd tegen apartheid.

Ik denk aan moeder Theresa in haar strijd tegen armoede in de sloppen van Calcutta.

Ik denk aan Jezus in zijn strijd tegen de hypocrisie van de schriftgeleerden van zijn tijd.

Aan zijn niet aflatende boodschap van geen kwaad met kwaad vergelden, heb de ander lief als uzelf en God boven alles.

Tenslotte wees hij ook nog op zichzelf als De Waarheid Het Leven etc.

"There are ten commandments but keep this straigth if you keep the first to you fulfill the other eight!" (Larry Norman)

Spreken en handelen in de geest van een ander maakt dat het denken en handelen van die ander weer tot leven komt door ons, in ons. In die zin leeft de ander voort in de wijze waarop wij in hun voetsporen treden en er in durven  wandelen, werken, leven.

In die zin leeft Martin Luther door in ons. In die zin leven Moeder Theresa en Mahatma Gandhi door in ons denken en handelen.

Hoe zit dat dan met Jezus? In elk geval kunnen we er van uitgaan dat hij leeft in overdrachtelijke zin, net als al die andere grote geesten die ik net noemde. Zolang er mensen zijn die volgens zijn leer willen leven en daarmee in zijn voetsporen willen treden houden ze hem levend onder de levenden in overdrachtelijke zin.

Maar Jezus en zijn navolgers beweren nog iets anders. Ze claimen de lichamelijke opstanding uit de dood. 

Eerst vond Jezus de dood aan het kruis  en  zijn lichaam werd in een graf gelegd nadat de gebruikelijke  rituelen waren uitgevoerd.

Er wordt geclaimd dat hij na drie dagen opstond uit die dood. Zijn dode lichaam werd weer levend, zijn hart begon weer te kloppen, het bloed ging weer stromen en zijn longen vulden zich weer opnieuw met lucht en alle natuurlijke levensprocessen werden op wonderlijke wijze hervat.

Gek genoeg sluit ik me daar bij aan. Tegen alle logica en alle wereldwijsheid, tegen beter weten in, tegen elke biologische onmogelijkheid in geloof ik dit. 

Waarom? Omdat Jezus na zijn opstandig is verschenen aan diverse mensen, Hij voedsel tot zich nam om maar te laten zien hoe gewoon en werkelijk zijn opstanding is geweest.  

Wanneer alle getuigen daarover zouden hebben gelogen hebben ze dat gedaan in strijd met de ethiek die ze zelf verkondigden. Het wil er bij mij niet in dat er sprake was van een collectieve paranoia in zijn directe vriendenkring en tijdgenoten die hem hebben gezien en gehoord tijdens zijn werkbare leven als prediker . Daarnaast wordt ook geschreven dat hij er plotseling was, dus.... er was meer aan de hand, hij bezat dus toch ook een buitennatuurlijke status met dat opgestane lichaam. Er was iets aan veranderd waardoor dit allemaal mogelijk werd. 

Dat is de essentie van mijn geloof, dat Jezus gestorven is aan het kruis, na drie dagen weer is opgestaan uit de dood en uiteindelijk ten hemel is gevaren waar hij voor al zijn gelovigen een plaats klaarmaakt om daar ook te komen.

Uiteindelijk ga ik ook eens dood, sterft mijn lichaam ,verwordt tot stof,  via de weg van crematie of teraardebestelling. In dat laatste geval beschouw ik mijzelf als een zaad dat geplant in de aarde wacht op de grote zomer waarin mijn lichaam zal ontkiemen in groter heerlijkheid dan ik nu ooit zal kunnen vermoeden of beseffen. En natuurlijk in een volkomen andere hoedanigheid.

Ik bedrijf hier geen wetenschap volgens de geldende wetenschappelijke principes maar ik geloof dat het verhaal  verteld en waarvan door zovelen in de geschiedenis is getuigd waar is en het waard is om geloofd te worden. Daar doe ik niemand mee te kort. Hoogstens mijzelf of ik win er alles mee.

Let the games begin!